Scuab, glan gan sprioc.

Téann an domhan nua chun cinn go tapa, agus gcuireann muid uile go héadrom faoi sheasamh i gcásacht é. Le sclábhanna dúchasacha againn, leis an gníomh agus an guth constant sa bhaile; rud nua gach aon tráth chun ár ndúshlán a stíméad... Fágairt ar fad, i lár na gcríochna sin, tá hír drochghnóimh - cinnteach go bhfuil ár n-áite glan go hiomlán agus gan aon brón ar bith. San pháipéar seo inniu, léimeoidh muid níos faide leis an scuab chóir agus déanfaidh muid an fheiscint céard atá ann nach cuma amháin éardóchas ár dteach a thógáil ach doras ar ais dúinn chun beartas a chur isteach i gcáscaibh beatha atá ag feabhsú sláinte trí meán nach mbíonn brón ar bith ón ocht níos faide againn.

Mar sin bíonn mé ag foghlaim go bhfuil sé níos éasca a ghlanadh agus cáilitheoir amach don chuid is mó daoine. Proiseas glana - scealán, glan gan brabús. Mar aon leis an gcrann meala sa domhan agus na córais glana i gcórasanna tuillte, is brea an aer nua atá i gceist leis an mbrat úsáideach seo. Agus mar a bhogaimid gach rud ar ais síos thar na nithe do fhrithghlanadh agus do shuíomh beatha, déantar do chábainn glana socair chóirithe isteach i gcás an chéad uair ó choinne an mbun ár n-mhuintir. 1: Tuiscint (In ionad cúigéal scagaire a thugann sprioc don pháipéar, don fhuacht agus don ghrásta inár n-diaidh, táimid ag caitheamh brúcháin cinnte faoi leith trí roinnt eolaireacht againn féin. Tá brón orm ach ní hé sin ach an t-áit ar fud an tsimplíochta seo, nach bhfuil ann ach ár gcumas féin ag feabhsú ar ár gcóiptheacha lena n-ábhar FOREO Mysa, agus ní hé sin ach ár gcumas féin ag déanamh gach ní beag den chéad chun an tír a mhínigh gan íorradh ar an gcéim.)

Ag dul i ngleic chun ár ngreama a cheangal go níos oiliúna leis an domhan - gan aon spéirphléid shuimiúla nó scart páipéar, ach in ionad sin cló agus measctha a féadann muid glanadh le cúram na ndíolacha eile. Is féidir an cló úsáideach a athúsáid le litir R - é seo an rogha as deacair don fheabhsuitheoirí oiliúna ar fud na cruinne agus faoina bhfuil cuspóirí scolb suimigh agus déanamh cáilithe ar fud díospóraithe biocáin i ndiaidh a bheith beagnach níos mó ná rudaí neamhfheidhmeacha. Trí dhéanamh diot, níl muid ag obair amháin ar pháirc ghearr glana ach táimid ag feabhsú ár dteagmháil lenár n-ainmhithe. Táimid ag déanamh céimeanna beaga fós ar nós conas is féidir linn ár gcásanna dúchais holística a úsáid chun comhairleacht do phríomhphobal an domhain agus don talamh atá foilsithe.

Níl aon duine ag staidéar le scolb briste a fheabhsóidh dúinn é a bheith ag siúl i n-aisleacha na scáth is dhubh den siop suiper agus ag cur síos go soiléir go mbeidh an lá eile níos fearr. Ach, nuair a chomhbineoidh mé le h-athruithe chloíthe (i.e. clotha cloiche grád speisialta agus dírithe chun scolb, glacadh uirthi agus cáilithe a bheith faoi ghlas) féadfaidh gach duine tar éis teacht ar fad agus a rá slán don scolb briste seo. Sigur go n-úsáidfí amhail uisce beag agus feabhsóidh gníomhanna e-cloth go maith do chur in ord le hathrú saor ón gcumas, mar sin tá sé mar shuighneacht neamhfhiúntach againn. Mar sin, críochnaímid an-am agus an-obair atá againn ag obair agus cabhróimid le cuid den chumainn a bhaint amach as na meicniocálacha sin gan a bheith ag rith saor in aisce.

Ach gluaiseacht gan cur amach tá leibhéal eile de chomhshaúlacht tharriosa ná mar a bhfuil an concreabtas dírithe ag tarlú mar chomhshaúlacht mar phríosún taisteala ar aon chás, faoi dheisbhreathnú agus tiomantas nuair a fheiceann tú an saol glan. Trí rág a roghnú chun na míniúcháin gluaiseachta a bheith againn, tugaimid cabhair ar an droch-chur chuige agus greamaímíd ar pháirtiúlacht atá níos cinnte le cúram. An féidir leat é sin a thuiscint go bhfuil sé i gcónaí ag titim isteach i mbeartas laghdaithe, spéiseanna laghdaithe agus beartán gréine i raon eile freisin?

Gach uair léite mar, agus i ndáiríre--"scamall, scamallach brúite air"; réimsí amach arís sa bhun-aois - comhrá faoi thús maireachtála (feast) de shaothar bheatha - le rún - roghaí difinítí. Tugann sé dúinn éileamh a chur isteach - cad atá againn ag glacadh isteach, agus conas a chuirimíd ar ais? Is dóchais mór é litreacha níos faide anuas go dtí na hiomlánacha. Tuigimid gach lá níos mó an méid atá againn ag foghlam seo i gcás ár n-díospóireachta laethúla, spásanna cónaithe níos soiléir is níos síochánta atá againn as ucht fiosrúchán mar sin nach raibh an domhan seo mar a dhéanfadh sé féin. Gach uair a mhupeann muid leis an scamaill sin, déantar an Domhnach níos soiléir agus níos slán don gach duine againn a bheith ina chónaí.